Kinderafdeling

Deze week meegelopen op de kinderafdeling. Om even te beginnen met het feit dat ze hier altijd erg moeten wennen dat er ineens 2 blanke, nieuwsgierige zustertjes meelopen de hele dag. En ook nog eens van alles willen doen! Pfff... 😂 

De afdeling bestaat uit 24 bedden. Moeder en kind slapen op 1 bed, en als er nog een kindje ziek is van hetzelfde gezin ligt deze ook in het bed erbij. Leuk weetje: er lopen continu katten over de afdeling. Die komen naar binnen om eten te bietsen en om tegen het zuurstof aparaat te liggen (lekker warm).

De kinderen worden hier over het algemeen opgenomen met longontsteking, blaasontsteking, malaria, buiktyfus en bloedarmoede. De bloedarmoede komt meestal van de malaria. Malaria zijn parasieten die door een muggenbeet in het bloed komen. Je kunt hieraan overlijden. De parasieten in het bloed zuigen de rode bloedcellen op en hierdoor ontstaat er bloedarmoede. Dit wordt behandeld met bloed van familie. Een van de ouders krijgt een briefje zodat er bloed afgenomen wordt, en dit wordt aan het kindje toegediend. 

Elke dag komt de arts op de afdeling om de kinderen te beoordelen. Voorafgaand aan de visite bid de dokter met alle moeders en kinderen om de gezondheid van de kinderen. Daarna begint de ronde. Als de kinderen tijdens de ronde huilen, wordt er vriendelijk verzocht aan de moeder om het kind aan de borst te leggen anders is het zo'n herrie. Ook krijgen de moeders voorlichting over het tijdig naar het ziekenhuis komen als het kindje ziek is, het noodzakelijk gebruik van een klamboe om zo malaria te voorkomen en het tijdig verschonen van de 'luiers'. De vrouwen gebruiken doeken met hierover een plastic onderbroek. Dit zit vaak te lang en wordt broeierig waardoor kinderen een blaasontsteking krijgen. 

Je hebt ook hier verschillende medicijnrondes. De antibiotica en pijnstilling wordt verschillend gegeven. Soms in tablet vorm, soms via het infuus (als kinderen deze hebben) en soms in de spier. Als de kinderen geen canule hebben om in het infuus de antibiotica te geven krijgen ze het dus in de billen gespoten. Dit is best zielig om te zien. 

Een van de kinderen waar we voor gezorgd hebben deze week was heel ernstig ziek. Het had bloedvergiftiging, bloedarmoede en hersenvliesontsteking. Het kindje huilde niet meer, keek met een rare blik naar boven en gaf nauwelijks reactie. Het zou snel infuus moeten krijgen met antibiotica en bloed maar het lukte niet om een canule in de ader te brengen. En dit had ook geen prioriteit voor het personeel. Er kwam van alles tussendoor. Het kindje was heel moeilijk te prikken en nadat het 40 keer geprikt is, door 5 verschillende personen zijn ze ermee gestopt. Dan maar antibiotica via de spier in de billen. Maar dat zou niet voldoende zijn. De dag erna werd deze casus besproken. Het kindje was inmiddels in coma geraakt. Er zou niet meer gedaan kunnen worden dan dit, ze hebben dan te weinig keus in de antibiotica en geen andere opties als het niet lukt om er een canule in te krijgen. Met de ronde werd er besproken dat we alles gedaan hadden wat we hier konden en dat het kindje overgeplaatst moest worden naar een ziekenhuis in een grote stad. Maar de ouders waren erg arm. Helaas heeft het te veel tijd ingenomen om de rekening in dit ziekenhuis te betalen en de reis te bekostigen naar het anders ziekenhuis dat het kindje te slecht was geworden en niet meer verplaatst kon worden. Het zou overlijden onderweg. 

Op dit moment wordt hier alles gedaan wat ze kunnen om het kindje in leven te houden maar het heeft geen grote overlevingskans. Mede door het weinig materiaal, het trage en toch soms ook wel lakse handelen van het personeel en de arme ouders. Heel heftig en verdrietig om te zien. 

Ondanks dit kindje hebben we echt een hele mooie week gehad waarin we veel kindjes hebben zien opknappen en weer lekker naar huis mochten.